De Blokfluithaas: voorgedragen door Jacqueline van den Bergh
Vrijdagavond 26 november 2010 heb ik in een bomvol Villa Augustus het gedicht van C. Buddingh' voorgelezen: De Blokfluithaas, een gedicht over verlangen en gemis. Anderen lazen ook gedichten voor. En er was muzikale omlijsting. Buddingh' was PvdA-lid en een bekend dichter in Nederland. Hij was bevriend met K. Schippers, deed mee aan grote poëzie-optredens in Carré, met 25 dichters. Zijn gedichten en verhalen zijn zeer toegankelijk geschreven.
De Blokfluithaas:
Als zijn vrouwtje met haar lepels
zachtjes trommelt op ’t vergiet,
en de wind ruist door de olmen,
speelt de blokfluithaas zijn lied.
’t Is een liedje van verlangen,
van verlangen en gemis,
van verlangen naar een verse
winterpeen, die er niet is.
’t Is of ’t zeggen wil: miljoenen
generaties gingen heen,
maar wat nooit sterft is ’t verlangen
naar een verse winterpeen.
Als zijn vrouwtje met haar lepels
zachtjes trommelt op ’t vergiet,
en de wind ruist door de olmen,
speelt de blokfluithaas zijn lied.
De Blokfluithaas:
Als zijn vrouwtje met haar lepels
zachtjes trommelt op ’t vergiet,
en de wind ruist door de olmen,
speelt de blokfluithaas zijn lied.
’t Is een liedje van verlangen,
van verlangen en gemis,
van verlangen naar een verse
winterpeen, die er niet is.
’t Is of ’t zeggen wil: miljoenen
generaties gingen heen,
maar wat nooit sterft is ’t verlangen
naar een verse winterpeen.
Als zijn vrouwtje met haar lepels
zachtjes trommelt op ’t vergiet,
en de wind ruist door de olmen,
speelt de blokfluithaas zijn lied.
Reacties